İnsanlar doğularkən onlara valideynləri ad qoyur.Bəzən biz bu adları qısaldıb , kimə isə Aygün yerinə Ayka deyirik.Və ya Günay yerinə Günka.Bu daha şirin səslənir.Bəzən kilolu birinə toppuş deyirik.Bu sözləri deyən zaman gülüş oynayır dodaqlarımızda nədənsə ......
Mənim blogumun qəhrəmanı olan balacanında bir nağılı var.Ona da bir zamanlar əzizləmə mənasında "Balaca" deyərdilər.Yox yox o boyca balaca deyildi.Sadəcə ona bu adı qoymuşdular.Ona balaca adı qoyulanda bunu heç xoşlamamışdı.Hətta içində bir etiraz hissi baş qaldırmışdı.Hər dəfə ona "ey balaca" deyəndə qaşları çatılar,büzülmüş küskün dodaqları "mən balaca deyiləm" pıçıldardı....
İllər ötdü.Artıq bizim bu "balaca"nın həyatı çox dəyişdi.İndi ona "balaca" deyə müraciət edən yoxdur.Amma bilirsiz o balaca indi "ey balaca" sözü üçüçn çox darıxır.Daha doğrusu o sözü ona deyən üçün....
Qəm yemə balaca həyat belədir.Həyat bizi böyüməyə vadar edir.Biz "balaca" qalmaq istəsək də..
cox gozel....
ОтветитьУдалить