İnsanın keçirdiyi və hiss etdiyi hisslərini yazması çətindir.Bəzən söz tapa bilmirik ifadə etməyə...Necə başlayasan necə ifadə edəsən...Bir sözlə-anlaşılmaz...
Məsələn qütblərə nəzər yetirsək görərik ki onlar uzaq olsalar da fərqlənsələr də bir-birini cəzb edirlər.Və ya dənizlə göy üzü kimi...Biz baxarkən dənizlə göy üzünün nə vaxtsa və hardasa birləşdiyini və ya qovuşduğunu düşünürük.Daha doğrusu uzaqdan baxanda bu belə görünür bizə.Amma həqiqətdə onlar bir-birindən çox uzaqdırlar...
Uşaq vaxtı bir nağıl oxumuşdum.Təxminən 5 və ya 6-cı sinifdə oxuyarkən.Adı "sun and moon" idi.Günəşlə ayın sevgisindən bəhs olunurdu.Amma bu sevgi sonradan nifrətə çevrilirdi.Ona görə də guya günəş çıxarkən ay batırdı.Oxuyan zaman təəccüblənmişdim.Maraqlı gəlmişdi mənə.Nağılın sonunda bu cümlə məni çox düşündürmüşdü-"Əgər onlar qovuşsalar sevgiləri fəlakətə səbəb olacaq"....
İndi anlayıram ki "ay və günəşin" bir-birini sevməsinə səbəb onların fərqliliyidir."Ay"-soyuq və ciddi."Günəş" isə isti və şən...
Bir-birinə əks amma eyni zamanda bir-birini tamamlayan...Əslində bu həyatda da belədir.Heç vaxt eyni xarakterli insanlar bir-birini cəlb etmir.Qəribədir elə deyil mi ?!
