Sevgili Gündəlik...

Salam Gündəliyim...18 ildir məni tək buraxmayan ən yaxınım.Neçə ildir yazıram.Sənsə sadəcə dinləyirsən.Qışqırmırsan yorulmursan sadəcə dinləyirsən...Mən isə yazıram...

Səninlə hər şeyi bölüşürəm.Ən sevincli anlarımı...Ən kədərli anlarımı.Sevincimi.Göz yaşlarımı...

Bəlkə də onların bilmədiyini sən blirsən.Bəlkə də onların hiss etmədiklərini sən hiss etmisən.Bəlkə də məni ən yaxşı tanıyan elə Sənsən...

Neçə yuxusuz gecə sənlə səhərin ilk şəfəqləri görünənədək dərdləşmişik.İndi yenə sənə ehtiyyacım var.Darıxıram.Səbəbsiz darıxıram...

Həyatda insanları tanıdıqca sənə daha çox bağlanıram.Hiss edirəm ki insanlardan daha yaxınsan mənə.Qaçıram səbəsiz qaçıram...

Onlara deyə bilmədiklərim səndə gizli.Sətirlər arasında gizlənən həqiqətlər.Yazıram səbəbsiz yazıram....

Bu gün ilk dəfə topladım vərəqlərini.Yığdım hamısını bir qutuya.Baxdım.Oxudum.Kədərləndim-Sevindim...Və yandırdım hamısını....

...Bağışla məni Bağışla...
Daha demək istədiklərimi yazmayacam.
....Deyəcəm.....
Mənə verdiyin cəsarəti isə heç vaxt unutmayacam
....Minnətdaram sevgili gündəlik......

Və Mən...

Beynimi qarışdıran o qədər mövzular var ki.Əslində tənbəllik etməyib yazsam 10-15 bloq edər.Amma yazmıram.Səbəbsiz...

İstəyirəm yağış yağsın.Yusun neftə bulaşmış üzləri.Diz üstə çöküb əllərimi açım göyə bütün dərdimi məni narahat edənləri bir sözlə hər şeyi danışım yağışa.Göz yaşlarım qarışsın yağışa....

Uşaq vaxtı yağışda qaçmağı sevərdim.Çətiri bir qırağa atıb qaçardım yağışda.Yerə axan yağış damcılarına diqqətlə baxardım.Sevərdim payızı....

Səsli-küylü Bakı dar küçələr bozlaşan insanlar neftə bulaşmış əllər ağlayan körpələr imdad diləyən qocalar buza dönən qəlblər və Mən...Bütün bu qarmaqarışıqlığın içində axtarışda olan Xanım Yadigar....