Tozlanmış rəflərdə qalan məktublar...

    İstəyərdim keçmişdə yaşayım.Nə telefon olsun nə internet nə televizor ne radio.Bir sözlə texnikadan uzaq olum.Olmasın istilik verən kondisionerlər.Oturum yanan kaminin yanında üstümdə ədyal düşünüm.Bayramlarda yazmayım kiməsə sms.Qapı-qapı düşüm gedim bütün qohumlarımı təbrik edim.Heç nə asan olmasın.Sevənlər adi bir sms-lə sevgisin etiraf etməsin.Qəlblərdə yaşansın sevgilər.Gizlincə baxışsınlar.Dodaqaltı gülümsəmələr.Olmayaydıq bu dərəcədə savadsız.Keçmişdə yaşayaydıq kitab düşməzdi əlimizdən.Söhbətlərimiz dedi-qodu qeybət olmazdı.Danışardıq kitablardan oxuyardıq bir-birimizə şeirlər qəzəllər....

 2 sözü demək 1 göz qırpımı qədər olmayaydı asan.Günlər aylar yetməsəydi izahına.Nazik  uclu qələmimi batıraydım mürəkkəbə yazaydım məktublar.Göyərçin olaydı elçim sənə.Uzaq olaydın çox uzaq.Aylarla məktubuma cavab gözləyəydim.Gecələr şam işığı ay sirdaşım.

  Beləcə keçəydi günlər.Çətin olaydı nəyə isə nail olmaq.Bəlkə onda biləydik hər şeyin qədrini.Kəpənəyin ovcumuzdan uçmasına tamaşa etməzdik....